Cróna Tansey geeft haar beste tips om kinderen over astma voor te lichten
Ik heb astma zolang ik mij kan herinneren. En veel astma-herinneringen komen uit de kindertijd. Ik herinner mij dat de nacht voor mij het moeilijkst was. Ik weet dat ik vaak met een hoestbui weer naar beneden naar mijn ouders liep. Meestal deden ze dan kokend water en een lepel inhalatiezalf in een kom. We mengden het hete water met de inhalatiezalf. Dan boog ik mij over de kom en ademde ik de stoom in tot ik me beter voelde. Daarna gebruikte ik mijn inhalator met voorzetkamer en ging ik terug naar bed.
Ik was me ervan bewust dat mijn broer en zus niet dezelfde problemen hadden als ik. Zij waren ’s nachts niet wakker met hoestbuien en hadden geen medicijnen nodig. Ik gebruikte ’s ochtends en ’s avonds mijn onderhoudsmedicatie en een kortwerkende luchtwegverwijder wanneer dat nodig was.
De meest angstige ervaring uit mijn jeugd was zonder twijfel mijn eerste bezoek aan het ziekenhuis. Ik was met mijn familie in Dublin geweest en had last van een ernstige hoest die we niet onder controle konden krijgen. Toen ik in het ziekenhuis kwam, kreeg ik voor het eerst een vernevelaar. Het was een enge ervaring voor mij als kind. Ik herinner me dat ik veel vragen stelde over wat het was en wat het deed.
Toen ik opgroeide en tiener werd, werd mijn astma veel minder ernstig. Ik voorkwam longaanvallen door triggers zoals hardlopen, stof en stuifmeel te vermijden. Maar het onder controle houden van mijn astma was niet langer een onderdeel van mijn dagelijks leven, zoals vroeger.
Toen ik net in de twintig was kwam mijn astma echter in een hevigere vorm terug. Ik had vaak aanvallen. Omgevingsfactoren waar ik nooit eerder last van had, waren plotseling dingen die ik moest vermijden. Ik besefte al snel dat ik hulp nodig had om mijn astma onder controle te houden. Ik probeerde een paar jaar verschillende combinaties van inhalatoren en bezocht een ademhalingsspecialist die een röntgenfoto van de borstkas maakte en longfunctietests uitvoerde. We vonden uiteindelijk een manier om de astma te beheersen. Maar het was moeilijk te accepteren dat ik deze medicatie tweemaal daags moest gaan innemen, terwijl ik dat jarenlang niet had hoeven doen. Ik realiseerde me dat ik als kind niet helemaal had begrepen dat astma een ziekte is. En zelfs als volwassene leer ik er nog steeds meer over.
Als docent op de basisschool in Ierland geef ik les aan veel kinderen met astma. In 2019 publiceerde de Astmavereniging van Ierland een onderzoek over verlichting van de economische last van astma. Hieruit bleek dat één op de tien kinderen in Ierland astma heeft en dat er hierdoor gemiddeld vijf schooldagen per jaar gemist worden. Ik besloot om mijn school in te schrijven voor het Asthma Friendly Schools Programme (Programma voor astmavriendelijke scholen).
Het hoofd van de school en de ouders van onze kinderen met astma waren zeer behulpzaam en enthousiast over het vergroten van het bewustzijn van astma. Ons uiteindelijke doel was het behalen van een erkenning als astmavriendelijke school.
De Astmavereniging van Ierland heeft ons een pakket gegeven met posters en boekjes voor verspreiding in de school. De posters waren geweldig voor het vergroten van het bewustzijn over astma en bevatten de ‘5 Stappenregel’ van wat te doen bij een astma-aanval. Ik vond online ook mooie Sesamstraatposters die geschikt waren voor de jongere kinderen. De posters waren kleurrijk en in het oog springend en legden uit hoe een kind een vriendje/vriendinnetje kan helpen die astmasymptomen heeft.
We hielden elk kwartaal bijeenkomsten voor onze Astma-ambassadeurs. Tijdens de bijeenkomsten hadden de kinderen de kans om hun eigen ervaringen met astma te delen, maar ook hun eigen tips om ermee om te gaan. De kinderen hadden veel briljante ideeën, van het bewaren van een inhalator in hun nachtkastje, tot slapen met het kussen omhoog. We keken naar tekenfilms over astmatriggers en hoe inhalatoren werken. De kinderen maakten hun eigen posters die werden opgehangen op ons zogenaamde “astma-bewustzijnsbord”.
Ik heb lang en hard nagedacht over hoe ik met kinderen over astma kon praten. Het was heel belangrijk dat we er op een positieve manier over zouden praten. Ik was vastbesloten om hen te laten zien dat astma, wanneer je er goed mee omgaat, niet in de weg hoeft te staan om je leven ten volle te leiden en de dingen te doen die je wilt doen. Ik wilde hen voorbereiden op astmasymptomen zonder dat ze zich onnodig zorgen zouden gaan maken.
Het was het beste voor de kinderen om hun eigen ervaringen te delen, ons aan de feiten te houden en ons te beperken tot hoe hun geneesmiddel voor astma werkt. We keken naar de verschillende soorten inhalatoren en de kinderen gaven aan welke ze herkenden. Eén kind gaf een briljante uitleg. Ze zei: ‘de kortwerkende verwijder opent je luchtwegen en de langwerkende houdt ze open.’
Er waren veel geweldige online bronnen die ons hielpen om astma op een kindvriendelijke manier te verkennen. De kinderen genoten vooral van de ‘Iggy and the Inhalers’ tekenfilms op YouTube. We hebben dit gebruikt als inspiratie voor onze astmapresentatie voor schoolbijeenkomsten. We hebben de zilveren erkenning voor astmavriendelijke school ontvangen en gaan nu voor de gouden erkenning.
Vorig jaar hebben we als onderdeel van onze jaarlijkse wetenschapswedstrijd een tafel beschikbaar gesteld voor de Astma-ambassadeurs. De kinderen creëerden een aantal echt interessante onderzoeken, geïnspireerd door astma.
Ten eerste onderzocht een groep de luchtkwaliteitsniveaus rond de school. Door kaarten bedekt met vaseline op verschillende punten rond het gebouw te plaatsen, konden de kinderen bepalen waar de luchtkwaliteit het slechtste was. Een andere groep creëerde een visuele weergave van vervuiling in ons dagelijks leven. Ze maakten een model met gebouwen, fabrieken en auto’s, en gebruikten wierook om vervuiling uit schoorstenen te laten zien.
Twee andere onderzoeken toonden de gevolgen van astma op het lichaam aan. Eén groep creëerde een doolhof en liet mensen er een ballon opblazen met behulp van een rietje om het belang van longcapaciteit aan te tonen. Een vergelijkbaar experiment zorgde ervoor dat mensen plastic eendjes lieten racen door ze door het water te blazen. Het was leuk en maakte moeilijke onderwerpen duidelijk op een manier die gemakkelijk te begrijpen is.
Er zijn zoveel leuke en interessante manieren om astma met kinderen te verkennen. Van het bekijken van video’s en het ontwerpen van posters, tot het uitvoeren van wetenschappelijke experimenten. Het is mogelijk om hen op een positieve manier voor te lichten over astma, wat het belang benadrukt van het serieus nemen van de astma zonder dat ze zich onnodig zorgen gaan maken.
Over het algemeen heeft het programma het bewustzijn en het begrip van astma echt verhoogd. Ik heb ook tips en informatie van de kinderen gekregen toen ze hun ervaringen deelden. Ik weet dat ik veel aan een dergelijk programma zou hebben gehad toen ik opgroeide en ik hoop het bewustzijn over astma bij de kinderen waarmee ik werk te blijven vergroten.
RESP-NL-NP-00045