Laat astma jouw sociale leven niet beïnvloeden!

Kan astma je sociale leven verstoren?

In een recent onderzoek van de Asthma and Allergy Foundation of America (AAFA), gaf 64% van de deelnemers aan dat astma familierelaties had beïnvloed. Nog eens 55% was het ermee eens dat astma een negatieve impact had op het huwelijk of relaties.

Astma, geeft Cróna Tansey aan in haar artikel, beïnvloedt veel meer dan alleen je gezondheid.

Vandaag heeft Cróna het over de impact van astma op haar welzijn in sociale situaties en hoe ze zich voorbereidt voor een actief sociaal leven met deze aandoening.

Zij zegt:

“Astma probeert me op te sluiten. Mijn vrienden, mijn familie en mijn vastberadenheid helpen me de teugels terug in handen te nemen.”

Astma verlaat mij nooit, waar ik ook ga. Astma kan opspelen op het werk, thuis, tijdens het sporten – en, hoe graag ik dat ook zou willen – ik kan astma niet thuis laten als ik een avondje uit wil.

In een enquête over astma in het Verenigd Koninkrijk is 70% van de mensen het ermee eens dat astma hun sociale leven in de weg staat.

Ook voor mij was dat zo. Ik voelde me in verlegenheid gebracht door mijn astma en ik moest naast mijn make-up en handtas, ook een inhalator meenemen. Het was te riskant om te gaan stappen zonder mijn medicatie, omdat ik wist dat dit net zo’n moment zou zijn waarop ik een aanval zou kunnen krijgen. Ik wilde er niet met mijn vrienden over praten. En ik rende snel alleen weg als ik een piepende ademhaling of kortademigheid voelde aankomen.

Soms was alleen het idee al net zo stressvol als het uitgaan op zich. Astma en emoties kunnen sterk met elkaar verbonden zijn, en de toenemende druk van het geheim willen houden maakte mijn astma erger. Ik wilde genieten. Ik wilde mijn eigen keuzes maken en ik wilde niet terechtkomen in de val dat mijn astma keuzes voor mij maakte. Dus ging ik er openlijk over praten, vriend na vriend, collega na collega.

Het bleek een van de beste dingen te zijn die ik kon doen.

Praten met mijn vrienden over astma heeft mijn sociale leven veranderd

Met een groep mensen die mijn situatie kennen om me heen kan ik heel wat gemakkelijker met mijn astma omgaan tijdens sociale momenten en speciale gelegenheden. Het voelt niet langer alsof astma erop uit is om mijn avondje uit te verpesten - en ik ben goed voorbereid als mijn astma weer de kop opsteekt.

Mijn vrienden en familie zijn op de hoogte van mijn astma en de impact die het op mijn leven kan hebben. In de loop der jaren hebben ze een aantal astma-aanvallen en -episodes meegemaakt en ze hebben me geholpen om ermee om te gaan.

Het is voor ons allemaal een leercurve geweest, vooral wanneer mijn astma niet goed onder controle was en enigszins onvoorspelbaar. Wat mijn astma betreft, heb ik een aantal goede maanden gehad. Door de pandemie heb ik veel tijd thuis doorgebracht en kwam ik niet in aanraking met mijn gebruikelijke triggers.

In Ierland zijn we langzaam begonnen met het loslaten van de coronamaatregelen en kunnen we ons sociale leven weer oppakken. We kunnen weer in restaurants en pubs gaan zitten en zelfs op reis gaan. Na langer dan twaalf maanden afgezonderd leven was ik benieuwd. Hoe zou mijn astma zich aanpassen aan het “nieuwe” nieuwe normaal? Mijn belangrijkste astmatriggers waren altijd sigarettenrook, luchtvervuiling en sterke geuren van parfum en aftershave.

Sommige van mijn vrienden roken, en ik ben vastbesloten om astma geen kans te geven om ons en onze vriendschap uit elkaar te drijven. Uiteraard zal ik me nooit en te nimmer in een rookruimte begeven! Als de sigaretten tevoorschijn gehaald worden, blijf ik op afstand in de allerfriste lucht die ik kan vinden, met mijn inhalator gebruiksklaar. Mijn vrienden, die mijn triggers kennen, zullen hun best doen om hun rook van mij weg te blazen, of gaan op een andere stoel zitten.

Het lijkt misschien een kleinigheid, maar eerlijk gezegd, het maakt een groot verschil voor mijn avondjes uit. Dus, wat openheid van mijn kant en inschikkelijkheid van mijn vrienden helpt enorm. Het is zeker beter dan in mijn eentje weg te lopen. Als jij nog niet over astma hebt gesproken met je sociale omgeving, is het beste moment daarvoor altijd nu meteen. Ze zullen het beter begrijpen dan je denkt!

Astmatriggers kunnen opduiken tijdens een avondje uit

Wat een sterke trigger sigarettenrook is, werd mij enkele jaren geleden duidelijk tijdens een concert van Billy Joel. In het Aviva Stadium in Dublin mocht het publiek niet roken, dus heel wat mensen staken een sigaret op bij het naar buiten gaan.

Ik liep achter iemand die rookte en de rook waaide recht in mijn gezicht. Ik kreeg een oncontroleerbare hoestbui. De dame draaide zich om en ze vond mijn reactie duidelijk overdreven. Ik haastte me langs haar heen, en liep enkele stappen voor haar uit, om (op veilige afstand) mijn medicatie te zoeken. Toen de dame me inhaalde (nu gelukkig zonder sigaret) verontschuldigde ze zich heel erg.

In een ander artikel dat ik schreef over Aandacht voor Astma, sprak ik over astma als een aandoening die vaak verborgen blijft. Ik herinner me nog de tijd toen ik mijn astma-aanvallen vooral 's nachts kreeg. Ik haastte mij om 1 uur ‘s nachts naar de dokter, maar ging 's ochtends naar mijn werk alsof er niets gebeurd was. Ik ‘zag er niet ziek uit’, maar was constant uitgeput en geïsoleerd. Voordat ik erover praatte met familie en vrienden, vreesde ik dat ze mij als een hypochonder zouden bestempelen.

In sociale situaties heb ik soms een schuldgevoel door mijn astma

Soms leek mijn inhalator het enige ‘bewijs’ dat ik met een chronische aandoening leefde. 1 op de 5 mensen in Engeland leeft met een beperking, en 80% van die mensen heeft een ziekte die voor de rest van de wereld onzichtbaar blijft. Begrip en sympathie kunnen afhangen van hoe kwetsbaar ik eruit zie voor anderen. Soms wordt dat duidelijk door mijn uitleg, maar soms ook doordat iemand aanwezig is bij een aanval of mij mijn medicatie ziet gebruiken. Het accepteren van mijn astma en hoe anderen mijn astma zien, kan in zulke gevallen moeilijk zijn.

Ik viel terug in oude denkpatronen bij het verlaten van dat concert van Billy Joel. Ik realiseerde me hoe sterk triggers me kunnen verrassen in iedere sociale situatie - zelfs wanneer ik denk dat ik goed voorbereid ben. Iets in mij- een deel waarvan ik dacht dat het aan het helen was - gaf mij het gevoel alsof ik een scène had veroorzaakt. Ik vond het zielig voor die dame die gewoon van een concert en een avondje uit wilde genieten. De aanval was absoluut buiten mijn controle gebeurd, maar toch voelde ik nog steeds dat stuk schuldgevoel in mijn hart.

Tijdens een vakantie in Australië, had ik een aanval in een restaurant. Ik zag iedereen om me heen naar me kijken, dus ik maakte ik mij snel uit de voeten en ging naar buiten.

Het is moeilijk om je tranen te bedwingen wanneer je echt bang bent tijdens een aanval, vooral in het openbaar. Het enige dat ik dan wil – en dat wil iedereen met astma op dat moment – is wat privacy en rust om tot mezelf te komen. Met alle ogen op mij gericht kan ik in paniek raken, wat mijn aanval erger maakt.

Bij elk etentje denk ik aan Australië en motiveer ik mezelf om zo goed mogelijk voorbereid te zijn.

Er is geen ultieme manier om een astma-aanval te voorkomen – geloof me, ze duiken willekeurig op, of we nu voorbereid zijn of niet - maar ik ken een aantal dingen die helpen wanneer ik een aanval krijg.

Dus, als je wilt voorkomen dat astma jouw sociale leven beheerst, dit zijn mijn 4 belangrijkste tips om een onvoorspelbare storm te doorstaan:

4 tips voor gezelschapsmensen met astma

1.Praat met je familie en vrienden voorafgaand aan sociale momenten

Als je dat nog niet hebt gedaan, praat met je vrienden en familie over astma. Spreken over mijn triggers maakte mij niet ‘kwetsbaar’ of, nog slechter, ‘zwak’. Integendeel! Nu heb ik een team om me heen, waar ik ook ga, en ze letten op mogelijke triggers die ik misschien over het hoofd zie.

Ik heb mijn familie en vrienden ook verteld hoe ze moeten omgaan met een astma-aanval van iemand anders. Als ik in middenin een aanval zit, kan dit angstaanjagend zijn voor mij. Maar het is ook eng voor de mensen die om je geven en het meemaken als toeschouwer. Het beste wat we allemaal kunnen doen is kalm blijven, ook wanneer onze vecht-, vlucht- of bevriezingsmodus wordt geactiveerd. Je hoeft niet in je eentje met astma om te gaan.

Het onder controle houden van een astma-aanval terwijl je probeert uit te leggen wat er aan het gebeuren is, is helemaal niet gemakkelijk. Bereid de mensen met wie je uitgaat op voorhand voor en vertrouw erop dat ze het begrijpen en dat ze het voor je zullen opnemen. Ze zullen je niet teleurstellen.

2.Zorg dat je een longaanval-actieplan hebt

Je denkt misschien dat je in je eentje met je astma kunt omgaan, maar iedereen kan baat hebben bij een longaanval -actieplan. Heel wat longaanval-actieplannen staan op een blad papier of een kaart die je overal mee naartoe neemt (je went er wel aan!). Als je in een ongewenste situatie terechtkomt, alleen of met vrienden, kan dit kaartje aan iemand anders de volgende informatie verstrekken:

• Welke geneesmiddelen je elke dag neemt om je astmasymptomen onder controle te houden
• Wat te doen als de astma erger wordt
• De noodactie die moet worden ondernomen als iemand een aanval heeft en wanneer 112 moet worden gebeld

Je kan met jouw huisarts of verpleegkundige praten over een actieplan en zij zullen je helpen om een persoonlijk plan voor jou op te stellen. Als je een hevige aanval krijgt en in het ziekenhuis of op de spoedeisende hulp belandt, is de kaart van onschatbare waarde voor de personen die je zullen behandelen.

Het zal ook je huisarts helpen om je aandoening in het oog te houden! Mijn arts heeft me een inhalator gegeven voor noodgevallen, als onderdeel van mijn plan, en ik zorg ervoor dat anderen weten waar de inhalator is voordat we uitgaan.Het laatste wat we nodig hebben is paniek en opgejaagdheid wanneer ik een aanval heb!

3.Neem hulpmiddelen mee, zoals mondkapjes
Hoewel de verschrikking van COVID-19 ons nog lang zal bijblijven, zijn mondkapjes door de pandemie een normaal verschijnsel geworden. Mondkapjes en sjaals kunnen uitstekende barrières vormen tegen rook, vervuiling en parfumgeuren, dus heb ik altijd iets bij me in mijn broekzak of tas. Mondkapjes helpen ook bij koude lucht, wat een andere trigger is voor mijn astma.

4-Als je weg moet gaan, neem dan iemand mee

Bij een astma-aanval ben je geneigd om je te verstoppen en het zelf op te lossen.

Maar nu denk ik aan alle keren dat ik er in mijn eentje vandoor ben gegaan, en het doet mij huiveren. Wat als mijn astma-aanval erger was geworden?Niemand wist waar ik was en er was niemand in de buurt om 112 te bellen en met de hulpdiensten te praten.

Als het nodig is om weg te gaan, geef iemand dan een signaal dat je hun hulp of aanwezigheid nodig hebt. Niemand zal terugkrabbelen wanneer iemand een aanval heeft! Zo weet ik dat er iemand klaar staat om in actie te komen als ik dat nodig heb.

In het ergste geval heb ik gewoon even een vriend of vriendin bij me tijdens een korte aanval! Het kan misschien een beetje gênant zijn, maar ik kies liever voor voorkomen in plaats van genezen.

Astma en sociaal leven: de conclusie

Nu de COVID-19 beperkingen in Ierland eindelijk versoepelen, heb ik er heel erg zin in om opnieuw vrienden en familie te zien.

Mijn zus kon deze maand eindelijk trouwen na een lange periode van onzekerheid, verschuivende datums en gewijzigde plannen. Ze pakte het allemaal erg dapper aan, maar ik ben er trots op dat ze haar hoofd koel hield, zelfs toen de stressfactoren zich opstapelden.

Het was een speciale dag voor de hele familie. Extra speciaal eigenlijk, omdat het zo’n turbulent jaar was geweest. De intieme omgeving zorgde ervoor dat ik me gelukkig helemaal op mijn gemak voelde met mijn astma op die dag. Ik was omringd door mijn familie, ik zag hoe mijn zus haar huwelijksbeloftes voorlas, en ik voelde me veilig genoeg om van de dag te kunnen genieten.

Maar ik was mijn actieplan, medicatie of het op voorhand voorbereiden van gasten niet vergeten! Een passieve houding aannemen is een gevaarlijke fout, zelfs wanneer mijn astma goed onder controle is. Onthoud dus goed mijn 4-puntenplan en wees niet nonchalant!

Ik ga de komende tijd in alle veiligheid opnieuw mijn familie en vrienden zien. Omdat ik weet dat ik kan rekenen op hun begrip en ondersteuning wanneer dat nodig is.

Inderdaad, de combinatie van astma en sociaal leven kan moeilijk zijn - maar het is niet onmogelijk. Mijn astma zal zijn uiterste best doen om me achter gesloten deuren te houden. Ik maak gebruik van mijn actieplan, vrienden, familie en loutere vastberadenheid om mezelf te bevrijden. En dat werkt!

RESP-NL-NP-00063