Hoe COVID-19 het bewustzijn over astma heeft vergroot

Getty Images / Lionvision

Cróna Tansey

5 Minuten
januari 29, 2021
- Astma

Terwijl de maatregelen omtrent COVID-19 steeds verder worden versoepeld, is het belangrijk dat we erbij stilstaan hoe de pandemie ons dagelijks leven heeft beïnvloedt. Daarbij moeten we niet alleen oog hebben voor de negatieve kanten, maar ook voor de positieve.

Als astmapatiënt werd ik door de Ierse gezondheidszorg (HSE) als een risicogroep gezien. Het voelde raar om bij die specifieke groep te worden gezet en instructies te krijgen hoe ik me moest gedragen om veilig en gezond te blijven.

Het bestempelen van bepaalde mensen als ‘risicolopend’ had een onverwacht neveneffect. De gezondheidszorg bracht onbedoeld chronische aandoeningen onder de aandacht waar mensen dag in dag uit mee leven, zoals astma. Het gaf mensen zoals wij met langdurige ziekten, de kans om over onze ervaringen te vertellen. We werden zichtbaar, wat het bewustzijn en de steun vergrootte.

Astma is vaak onzichtbaar

Ik zie astma als een verborgen ziekte. Mijn astma speelt vaak ‘s nachts op. Ik kan ‘s nachts een aanval hebben, maar me de volgende dag weer prima voelen, zodat het onopgemerkt blijft. Ik moest een keer om 1 uur ‘s nachts naar de dokter vanwege een astma-aanval, maar ‘s ochtends ging ik gewoon weer naar mijn werk. Dus tenzij ik over zo’n gebeurtenis vertel, of overdag medicijnen moet gebruiken, weet niemand dat ik astma heb.

Hoe ziet een astmapatiënt er volgens jou uit?

Misschien komt het beeld van een nerd in je op, een onhandig type, omdat mensen met astma door de jaren heen zo in films en op televisie zijn neergezet. Iemand die door zijn/haar astma dingen niet kan en die daardoor zwakker is. Vaak is diegene het mikpunt van grappen. Het is een astmastereotype waarvan veel mensen denken dat het klopt.

Maar in werkelijkheid zijn er geen fysieke eigenschappen die kenmerkend zijn voor iemand met astma. Als ik een astmapatiënt zou moeten tekenen, zou diegene al astmamedicatie moeten vasthouden om te laten zien dat hij of zij astma heeft. Als ik naar de supermarkt ga, kan ik niet aan iemand zien of diegene astma, psychische problemen of diabetes heeft. Veel slopende aandoeningen zijn onzichtbaar.

Bewustzijn over astma vergroten

De Asthma Society of Ireland (Astmavereniging Ierland) verzet veel werk om het bewustzijn en de kennis over astma te vergroten. Volgens de HSE-website komt astma heel vaak voor in Ierland. Meer dan 470.000 mensen in het land lijden eraan en omdat het zo vaak voorkomt, vind ik het heel belangrijk om er meer bekendheid aan te geven.

In 2018 werd ik gevraagd om mee te werken aan een bewustwordingscampagne. De campagne heette ‘Blijf deze winter gezond’ en ik vertelde over astma in een korte video. Ik beschreef hoe ik met astma heb leren omgaan en hoe het mijn dagelijks leven beïnvloedt. Ook vertelde ik over de angst en paniek die ik vaak tijdens een hevige aanval voel. De video leidde ertoe dat ik ambassadeur werd voor de astmavereniging. Sindsdien heb ik mijn verhaal in interviews verteld en met de Asthma Awareness Week meegedaan.

Hoe COVID-19 astma onder de aandacht bracht

Toen de pandemie in Ierland uitbrak, werd de Asthma Society of Ireland overspoeld met telefoontjes en berichten van bezorgde astmapatiënten. Plotseling stonden discussies over astma en de behandeling in het middelpunt van de belangstelling. Ik zag de berichten die mensen op de Facebookpagina van de vereniging postten over hun verwarring over astmamedicatie. Het was behoorlijk zorgwekkend om te lezen hoeveel mensen het verschil niet wisten tussen de nood- en onderhoudsmedicatie, terwijl ze waarschijnlijk zelf astma hadden.

Ik denk dat opeens tot een ‘risicogroep’ horen voor veel astmapatiënten een keerpunt was. Het was een stimulans voor ons allen om er tijd in te steken om meer over onze eigen aandoening te weten te komen. Hoe gaan we er dagelijks mee om? Moeten we voorzichtiger zijn en voorzorgsmaatregelen nemen? En moeten we ons beter aan de behandeling houden? Het herinnerde me eraan dat er een taak voor me ligt om het bewustzijn en de kennis over astma te vergroten, vooral tijdens zo’n stressvolle en enge tijd.

Voor mij was het positieve van de pandemie dat ik besefte hoe bewust mensen in mijn omgeving ervan zijn dat ik astma heb. Toen het nieuws over de pandemie Ierland bereikte, verraste het me hoeveel mensen naar me toe kwamen uit bezorgdheid over mijn aandoening en hoe ik me de komende maanden moest redden. Mensen boden aan om boodschappen voor me te doen en namen werk van me over om te zorgen dat ik veilig bleef. Ik ging er altijd vanuit dat mijn dierbaren zich niet zo bewust waren van mijn aandoening, maar dat klopte gelukkig niet en ik ben de mensen die mij steunden enorm dankbaar. Ik voelde me beschermd door de mensen om me heen.

Astma in de media

De media wilde ook weten hoe mensen van de ‘risicogroepen’ zich voelden. Ik sprak met Arlene Harris van de Irish Independent over hoe ik ermee omging. Het artikel kreeg de titel ‘Living in Fear - the People at High Risk for COVID-19’ (Leven in angst: mensen met een verhoogd risico op COVID-19) en het gaf me de kans mijn zorgen over het virus te uiten en hoe ik van plan was de komende maanden mijn astma onder controle te houden.

Ik heb ook meegewerkt aan een webinar met de titel ‘Respiratory Medicine During the Time of COVID-19’ (‘Respiratoire geneesmiddelen in de tijd van COVID-19’). In het webinar spraken ook artsen die tijdens de pandemie mensen met ademhalingsaandoeningen behandelden. De artsen vertelden over hun onderzoek en bevindingen, terwijl de belangenbehartigers van patiënten konden delen hoe het is om tijdens een pandemie een chronische longaandoening te hebben. Ik heb veel geleerd van artsen die het over COVID-19 en longgeneeskunde hadden, maar ook van andere patiënten die het over hun aandoening hadden. Het was een geweldige kans om openhartig te kunnen vertellen over hoe het is om astma te hebben en van mensen met andere aandoeningen te horen hoe zij zich redden.

De boodschap

Hoewel de afgelopen maanden angstaanjagend, hartverscheurend en vaak onbegrijpelijk waren, hebben we allemaal veel geleerd. De pandemie heeft veel onderliggende gezondheidsproblemen zoals astma, die niet altijd zichtbaar zijn voor de mensen om ons heen, onder de aandacht gebracht. Mijn ervaring is dat mensen daardoor over problemen praten waarmee veel mensen door hun ziekte dagelijks geconfronteerd worden. Deze problemen waren zonder COVID niet besproken. We weten nu meer over onze buren, onze collega’s en onze vrienden. We zijn ons er meer van bewust dat mensen allemaal met hun eigen uitdagingen en gezondheidsproblemen worstelen. Hopelijk krijgen we in de toekomst meer steun, bewustzijn en begrip van elkaar.